Niewątpliwie jest pracownikiem archiwum, zwykle z wykształceniem historycznym, dzięki czemu może pracować z materiałami archiwalnymi wytworzonymi od średniowiecza do XX w. – umie je nie tylko odczytywać, ale znając kontekst ich powstania, także przetłumaczyc na współczesny język polski (z łaciny, staruruskiego czy staropolskiego).

Materiały archiwalne tworzące zasób współczesnych archiwów polskich mogą występować w wielu różnych postaciach, począwszy od dokumentów pergaminowych i papierowych, a nawet tabliczek woskowych, przez fotografie, nagrania filmowe i dźwiękowe, po dokumenty elektroniczne.

Trudno sobie wyobrazić, że archiwa są niemal tak stare jak sam człowiek. Towarzyszą mu od chwili, gdy nauczył się handlować, gdy pojął mechanizmy zawieranych tranzakcji, a przy okazji zrozumiał, czym jest wartość materialna, honor i uczciwość. Zrozumiał też, że nie zawsze muszą one iść w parze, a pamięć, także świadków tranzakcji czy porozumień, bywa częśto zawodna, zwłaszcza wobec argumentu siły czy siły argumentu.

Archiwum Państwowe w Warszawie z przykrością informuje, że w związku z sytuacją epidemiologiczną w kraju, planowana na 30 czerwca – 1 lipca 2020 r., V Ogólnopolska Konferencja Archiwistów i Historyków „Educare necesse est…Rzeczpospolita małych ojczyzn”, nie odbędzie się.